Epoka baroku (XVII i XVIII wiek) była okresem niezwykłych przemian w muzyce. Wśród instrumentów, które zyskały na popularności w tym czasie, gitara klasyczna zajmowała szczególne miejsce. Gitarzyści baroku, choć często nieznani szerszej publiczności, wywarli znaczący wpływ na rozwój muzyki gitarowej. Oto niektórzy z nich.
Antoine Carré (Francja)
Antoine Carré to barokowy gitarzysta i kompozytor, którego dokonania i wpływ na rozwój muzyki gitarowej są nie do przecenienia. Wydał dwie książki z tabulaturami gitarowymi, które stanowią cenny wkład do literatury gitarowej.
Francesco Corbetta (ok. 1615–1681, Włochy)
Francesco Corbetta, zwany również Francisque Corbette, to włoski wirtuoz gitary, nauczyciel i kompozytor. Wspólnie z Giovanni Paolo Foscarinim i Angelo Michele Bartolottim, Corbetta był pionierem i propagatorem połączenia technik strumieniowania i szarpania, dziś nazywanego „stylem mieszany”.
Francisco Guerau (1649–1717/22, Hiszpania)
Niewiele wiadomo o życiu Francisco Guerau, ale jego wpływ na muzykę gitarową jest niezaprzeczalny. Przyczynił się do rozwoju technik gitarowych, które były popularne w XVII i XVIII wieku.
Gaspar Sanz (1640–1710, Hiszpania)
Francisco Bartolomé Sanz Celma, bardziej znany jako Gaspar Sanz, był hiszpańskim kompozytorem, gitarzystą i księdzem. Urodził się w zamożnej rodzinie w Calanda w comarce Bajo Aragón, w Hiszpanii. Studiował muzykę, teologię i filozofię na Uniwersytecie w Salamance, gdzie później został mianowany Profesorem Muzyki. Napisał trzy tomy pedagogicznych prac dla gitary barokowej, które stanowią ważną część dzisiejszego repertuaru gitary klasycznej i pomogły współczesnym badaczom zrozumieć techniki gry na gitarze barokowej.
Giovanni Battista Granata (1620/1–1687, Włochy)
Giovanni Battista Granata był jednym z pionierów muzyki gitarowej w erze baroku. Choć nie jest tak znany jak niektórzy z jego współczesnych, jego wkład w literaturę gitarową jest nie do przecenienia.
Angelo Michele Bartolotti (??–ok. 1682, Włochy)
Angelo Michele Bartolotti, podobnie jak Corbetta, był pionierem połączenia technik strumieniowania i szarpania. Jego prace nadal wywierają wpływ na muzykę gitarową do dziś.
Ludovico Roncalli (1654–1713, Włochy)
Ludovico Roncalli jest jednym z mniej znanych, ale nie mniej wpływowych gitarzystów baroku. Jego kompozycje są skarbnicą technik i stylów gitarowych z tego okresu.
Girolamo Montesardo (wczesne XVII wieku, Włochy)
Girolamo Montesardo był jednym z pierwszych gitarzystów, którzy zasłużyli sobie na miejsce w historii muzyki. Jego wpływ na rozwój muzyki gitarowej jest nie do przecenienia.
Robert de Visée (ok. 1658–1725, Francja)
Robert de Visée był francuskim lutnistą, gitarzystą, teorbistą i skrzypkiem na dworze królów Ludwika XIV i Ludwika XV, a także śpiewakiem i kompozytorem na lutnię, teorbę i gitarę. Jego wpływ na rozwój muzyki gitarowej w okresie baroku jest nie do przecenienia.
Santiago de Murcia (ok. 1682 lub 1685–1732, Hiszpania)
Santiago de Murcia był hiszpańskim gitarzystą i kompozytorem. Choć nie wiemy wiele o jego życiu, wiemy, że przyczynił się do rozwijania muzyki gitarowej w epoce baroku.
Gitara barokowa różniła się od dzisiejszych gitar w swojej konstrukcji i brzmieniu, ale gitarzyści epoki baroku zasłużyli na swoje miejsce w historii jako pionierzy technik i stylów, które przetrwały do dziś. Bez ich wpływu muzyka gitarowa mogłaby wyglądać zupełnie inaczej.